علائم هشدار دهنده آلزایمر - وبلاگ پرودا

به گزارش وبلاگ پرودا، متاسفانه آلزایمر زندگی بسیاری را تحت الشعاع خود قرار داده، و درک نشانه های آن می تواند به ما و بعلاوه کسانی که از آن رنج می برند، یاری کند.

مترجم: رزیتا ملکی زاده

منبع:راسخون

متاسفانه آلزایمر زندگی بسیاری را تحت الشعاع خود قرار داده، و درک نشانه های آن می تواند به ما و بعلاوه کسانی که از آن رنج می برند، یاری کند.

پیری مهمترین عاملی است که موجب بروز بیماری آلزایمر می شود. برخی از عوامل دیگر آن سابقه خانوادگی، خصوصاً در صورتی که این بیماری در بستگان درجه اول مانند مادر، پدر، برادر و در چند نفر از اعضای خانواده ظاهر شده باشد و هم وجود ژن E-4 به خصوص در نژاد سفید و یا آسیایی ها را شامل می شود؛ یکی دیگر از عوامل دخیل در آن سندرم داون می باشد. این سندرم نوعی بیماری ژنتیکی است که عقب ماندگی فکری را آشکار می سازد. بیماری دیگری که ممکن است سبب بروز آلزایمر شود، بیماری دیابت و سطح بالای گلوکز است.

در مورد این بیماری، نظریه های دیگری همانند کشیدن سیگار و ضایعات جمجمه به ویژه در صورت شدید بودن آنها هم وجود داشته است؛ بعلاوه اندازه بالای هموسیستئین در خون تأثیر بسیاری در ابتلاء به آلزایمر دارد. با این حال، این نظریه ها از علت دقیق و قطعی این بیماری اطلاع ندارند، اما احتمالاً علل متعددی در بوجود آمدن این بیماری دخیل می باشند.

اولین نمود و نشانه آلزایمر اغلب از دست دادن حافظه است. به همین علت، بسیاری از افراد مسن هنگامی که آغاز به فراموش کردن برخی چیزها می کنند، دچار نگرانی می شوند. با این وجود، از دست دادن حافظه کوتاه مدت در افراد 60 تا 70 ساله امری عادی است و تنها تعدادی از آنها ممکن است پس از آن دچار بیماری آلزایمر شوند. در صورتی که فردی در این سنین دچار از دست دادن حافظه شود، بهتر است که به یک پزشک متخصص مراجعه نماید.

چند مورد از دست دادن عادی حافظه شامل فراموش کردن برخی از جزئیات وقایع تجربه شده در زندگی؛ فراموش کردن محل پارک کردن ماشین؛ فراموش کردن حوادث دور مربوط به گذشته؛ فراموش کردن نام یک شخص اما در صورتی که نام این شخص پس از آن به فکر خطور کند؛ فراموش کردن محل گذاشتن چیزهایی مانند سوییچ ماشین می شود. بنابراین این موارد ممکن است اتفاق افتند و احتیاجی به نگرانی نیست.

در این بخش چند مورد از دست دادن حافظه که موجب بروز آلزایمر می شوند، آورده شده است که از جمله آنها فراموش کردن کامل رویداد تجربه شده؛ فراموش کردن نحوه خواندن ساعت و چگونگی رانندگی؛ فراموش کردن کارها و فعالیتهایی که اخیراً انجام داده است و فراموش کردن فردی به طور کامل را می توان نام برد. آلزایمر اغلب با تغییراتی در رفتار، تفکر و شخصیت فرد همراه است. در مراحل اولیه این بیماری، فرد هنگامی که در جامعه حضور دارد، می تواند به طور عادی عمل و رفتار کند. اما این اعضای خانواده و دوستان فرد هستند که برای اولین بار متوجه علائم این بیماری در او می شوند. در نتیجه، نشانه هایی از زوال عقل مانند داشتن مسائلی در تفکر و تمرکز، یادآوری برخی چیزها، اشخاص و یا مسائل روزمره که احتیاج به حل و فصل دارند، فرد را ملزم می دارد که به یک پزشک متخصص مراجعه نماید. علائم ممکن است با پیشرفت بیماری تفاوت کنند.

انجمن بیماری آلزایمر ده نشانه هشدار دهنده از این بیماری را شناسایی و معین نموده است. نخستین نشانه آن از دست دادن حافظه، مانند فراموش کردن چیزهایی که اخیراً آموخته شده، فراموش کردن اسامی و یا شماره تلفن را شامل می شود. دومین مورد داشتن مشکل در انجام کارهای روزانه مانند آشپزی و یا حتی خوردن می باشد. دشواری های زبانی مانند فراموشی برخی کلمات غیر معمول هم وجود دارد. بعلاوه، نشانه دیگر آن فراموش کردن آدرس خود است. بعلاوه می تواند چیزهایی مانند پوشیدن لباس نامناسب با هوای بیرون از خانه وجود داشته باشد.

فردی که دچار آلزایمر شده است، بعلاوه می تواند مسائلی در تفکر انتزاعی، مانند عدم امکان تفسیر اعداد داشته باشد. برخی علائم هشدار دهنده دیگری مانند قرار دادن برخی اشیاء در نقاط غیر معمول، مانند توستر در یخچال، یا ساعت درون قندان، و به همین ترتیب ممکن است وجود داشته باشد. بعلاوه تغییراتی در خلق و خوی فرد ایجاد می شود، به اسم مثال، فرد آرام بوده اما سپس بدون هیچ علت روشنی گریه نموده و آنگاه دچار عصبانیت می شود. بعلاوه تغییراتی در شخصیت مانند سردرگمی، ترس از وابستگی به شخص دیگری، سوء ظن، و از آن جمله وجود دارد. عدم داشتن ابتکار عمل و شوق که به وسیله خواب مستمر نشان داده می شود، تماشای تلویزیون در تمام طول روز و خودداری از انجام کارهای روزانه هم می تواند در این بیماری وجود داشته باشد.

بعلاوه علائمی وجود دارند که دائمی نبوده و می توانند در شخص دیده شوند مانند اصرار بر داشتن باورهای نادرست، مانند این تصور که شخصی در حال دزدی از شخص دیگری است؛ توهم؛ عدم علاقه به فعالیتهای پیرامون و یا جدایی از دوستان و خانواده؛ انجام تکراری برخی کارها بدون داشتن هدفی معین مانند باز و یا بستن کیف، بسته بندی یا مرتب کردن لباسها و خارج کردن آنها از این حالت، پرسیدن سئوالهای تکراری؛ پرخاشگری کلامی و یا فیزیکی؛ عدم امکان کنترل امیال خاص که منجر به رفتار نامناسب می شود. آلزایمر معمولا توانایی های حرکتی کوچک و دقیقی مانند توانایی دکمه کردن و باز کردن دکمه پیراهن و یا استفاده از ابزار، و هم حس لامسه را تحت تأثیر قرار نمی دهد.

تا حدودی می توان از آلزایمر پیشگیری کرد، اما این پیشگیری بایستی زود آغاز شود، بدین معنی که در اواخر دهه بیست سالگی یا اوایل دهه سی سالگی یعنی زمانی آغاز شود که شیوه زندگی سالم بایستی اتخاذ شود. خوردن، حرکت کردن و تفکر سالم، استفاده از تخیل و حافظه به شیوه ای خلاقانه راه بسیار خوبی جهت بهبود زندگی و بعلاوه پیشگیری از بیماری آلزایمر می باشد.