اگر پشه ها نباشند چه بر سر جهان می آید؟ - وبلاگ پرودا

به گزارش وبلاگ پرودا، تهران (پانا) - شاید ریشه کن شدن پشه های مزاحم، ایده خوبی به نظر برسد اما این کار می تواند پیامدهای ناگواری را برای زیست بوم طبیعی به همراه داشته باشد.

به گزارش ایسنا، پشه ها منبع غذایی اصلی برای بسیاری از گونه های پرندگان و خفاش ها هستند. لاروهای پشه نیز به طور منظم به وسیله ماهی های گوناگون ساکن آب شیرین و حشرات آبزی مانند پشت شناگران(Backswimmers)، آسیابک ها(Dragonflies) و سوسک های غواص(Diving Beetles) خورده می شوند.

مصرف نمایندگان پشه به نوبه خود، غذا و سایر منابع را برای موجودات دیگر فراهم می نمایند. برای نمونه، می توان به خفاش ها اشاره نمود که نقش مهمی در سلامتی زیست بوم غارها دارند. بعلاوه، خفاش ها با مصرف کردن بسیاری از آفات کشاورزی، به کنترل آنها یاری می نمایند.

ریشه کن کردن پشه ها ممکن است انسان ها را برای مدت کوتاهی راضی کند اما نهایتا به علت داشتن مجموعه ای از پیامدهای منفی، به بسیاری از زیست بوم ها آسیب می رساند زیرا گونه های بیشتری تحت تأثیر آن قرار می گیرند. یک برنامه بهتر در این زمینه ممکن است ریشه کن کردن انگل های بیماری زا باشد که از پشه ها به عنوان ناقل استفاده می نمایند.

ریشه کن کردن پشه ها قطعاً عواقبی خواهد داشت. در درجه نخست، این پرسش مطرح می گردد که پشه ها چگونه از بین برده می شوند. سمپاشی، رایج ترین روش است و تحت تاثیر قرار گرفتن گونه هایی که مورد نظر نیستند، اجتناب ناپذیر است.

پرسش دوم این است که نبودن پشه ها چه تاثیری به همراه خواهد داشت. اگرچه ما عمدتا با عادت خون خواری پشه ها آشنا هستیم اما منبع غذایی اصلی آنها شهد گل است. خون فقط به وسیله گونه ماده و به منظور تامین پروتئین اضافی مورد احتیاج برای فراوری تخم مصرف می گردد. آنها به واسطه مصرف شهد گل، به عنوان گرده افشان عمل می نمایند.

یکی دیگر از پیامدهای بالقوه ریشه کن کردن پشه ها، تاثیر آن بر رفتار گونه های دیگر است. در مکان هایی که تعداد زیادی از حشرات گزنده در حال پرواز هستند، گاوها، اسب ها و سایر چرندگان بزرگ، بخش هایی از روز را در نواحی غبارآلود و عاری از پوشش گیاهی که در معرض باد قرار دارند، استراحت می نمایند تا از گزند حشرات در امان باشند.

این امکان وجود دارد که از بین بردن حشرات گزنده، محدودیت های رفتاری را برای این چرندگان رفع کند و به آنها امکان دهد تا برای مدت طولانی تری در مناطقی که در حال حاضر به علت تراکم حشرات فقط برای مدت کوتاهی قابل تحمل هستند، بمانند. این موضوع ممکن است بر پوشش گیاهی تاثیر بگذارد.

مقاله ای که در سال 2010 با عنوان اکولوژی: جهانی بدون پشه ها(Ecology: A world without mosquitoes) در مجله نیچر(Nature) به چاپ رسید، ایده ریشه کن کردن کامل پشه ها را مورد بحث قرار داد. این مقاله نهایتا نتیجه گرفت که به نظر می رسد کارهایی وجود دارند که پشه ها آنها را انجام می دهند و سایر موجودات نمی توانند به همین خوبی از عهده انجام دادن آنها برآیند؛ به جز یک مورد که آن هم مکیدن خون است. آنها در مکیدن خون یک فرد و انتقال آن به فرد دیگر، کارآمد هستند و روشی ایده آل را برای انتشار میکروب های بیماری زا فراهم می نمایند.