چگونه می توانید با یک قانون ساده، ذهنی باز داشته باشید؛ احساسات خود را مدیریت کنید و بیشتر بیاموزید؟ - وبلاگ پرودا

به گزارش وبلاگ پرودا، جاستین بریسو - سایت inc

اخیرا من و همسرم با هم اختلاف پیدا کردیم. اختلاف ما درباره چیز مهمی در زندگی نبود و صرفا به یک گفت وگوی پرشور منتهی می شد.

در یک نقطه، همسرم نشان می داد خیلی بیشتر از من درباره یک موضوع، اطلاعات دارد و من در نقطه دیگر، فرضیات ساده ای را مطرح می کردم که درست نبودند.

در یک لحظه، ناگهان ساکت شدم.

همسرم گفت: متاسفم؛ خوبی؟

البته که همسرم کار اشتباهی ننموده بود. برعکس، حق با او بود. نفس من به سادگی ضربه خورده بود. در حالی که از نظر فکری متوجه شدم که همسرم درست می گوید؛ اما از نظر احساسی آمادگی پذیرش آن را نداشتم.

اکنون، سوالم این است که چگونه می توانم از آن احساسات آسیب دیده عبور کنم و به جلو بروم؟ اینجا است که باید قوانین بازاندیشی را وارد زندگی کنم.

قوانین بازاندیشی مبتنی بر اصول هوش هیجانی، توانایی درک بهتر مسایل و مدیریت احساسات را می دهند. این اصلی است که نه تنها در زندگی شخصی، بکه در مدیریت و رشد کسب وکارم به من یاری زیادی می نمایند.

بیایید شرح دهیم چگونه یک قانون می تواند به شما یاری کند احساسات خود را مدیریت کنید؛ شبیه به یک دانشمند فکر کنید و طرز تفکر خود را رشد دهید.

چگونه قانون بازاندیشی به شما یاری می نماید فکر کنید، یاد بگیرید و رشد کنید

قانون بازاندیشی ساده است:

هنگامی که اطلاعاتی به شما داده می گردد که با آنچه در باور شما است؛ فرق دارد؛ در برابر اصرار برای رد فوری آن مقاومت کنید.

در عوض، خود را مجبور کنید که با دقت گوش دهید؛ سپس، ایده نو را در پرتو شواهد نوی که دریافت کردید؛ مورد آنالیز قرار دهید.

قانون بازاندیشی ارزشمند است؛ چون نخست، همه ما از نظر عاطفی به باورهای خود وابسته هستیم و دوم، همه از اشتباه کردن متنفرایم. این ها فقط دو علت ساده هستند که باعث می شوند به شدت از نظرات و عقاید خود دفاع کنیم؛ حتی زمانی که اطلاعات درستی نداریم یا زمانی برای تجزیه و تحلیل موضوع و آنالیز دقیق و صحیح آن صرف نکردیم.

آدام گرانت، روان شناس و نویسنده کتاب Think Again در یک مصاحبه به من گفت: فکر می کنم بسیاری از ما زمان زیادی را صرف فکر کردن مانند وعاظ ها، دادستان ها و سیاست مداران می کنیم. وقتی شبیه به یک وعاظ فکر می کنیم؛ متقاعد شدیم که حق با ماست؛ وقتی شبیه به یک دادستان شدیم؛ سعی می کنیم ثابت کنیم که دیگران اشتباه می نمایند و وقتی فکری مشابه سیاست مداران داریم؛ سعی می کنیم هر حالت ذهنی که مانع از تفکر مجدد می گردد را بپذیریم.

گرانت توصیه می نماید: در عوض، باید یاد بگیریم شبیه دانشمندان فکر کنیم.

او می گوید: فکر کردن مانند یک دانشمند، به این معنا نیست که باید تلسکوپ یا میکروسکوپ داشته باشید. فقط به این معنی است که شما تواضع را به جای غرور و کنجکاوی را به جای اعتقاد قبول کنید. شما در این شرایط، اجازه نمی دهید که ایده های شما، تبدیل به هویت شما شوند. شما در پی دلایلی هستید که ثابت نمایند شاید دارید اشتباه می کنید؛ نه فقط دلایلی که نشان می دهند حق با شما است.

این مهم است؛ چون همه ما گاهی دچار اشتباه می شویم. به طور معمول، هرچه مسئله ای که داریم درباره اش اشتباه می کنیم؛ بزرگ تر باشد؛ زمان بیشتری طول می کشد تا بپذیریم که اشتباه می کنیم. با پذیرش قانون بازاندیشی، به کنترل احساسات خود یاری کردیم و آماده شدیم تا از دیگران بیاموزیم. این به ما یاری می نماید که شیوه تفکر خود را رشد داده و توانایی ادامه یادگیری و پیشرفت را داشته باشیم. همه این ها به بهتر شدن و درست شدن سوق پیدا می نمایند.

بنابراین، چگونه می توانید وقتی متوجه می شوید که اشتباه کردید؛ بهتر این اشتباه را بپذیرید؟

نکته کلیدی: باید یاد بگیرید از نظر احساسی، خود را از ایده هایتان جدا کنید که تقریبا به همان مقدار که نشان می دهد آسان است؛ می تواند سخت گردد.

• من یک فرآیند دو مرحله ای را پیشنهاد می کنم:
• ابتدا سوالات زیر را از خود بپرسید:
• چرا من نسبت به چیزی که اعتقاد دارم؛ اینقدر حساس هستم؟
• آیا من همه حقایق را می دانم؟
• چگونه ممکن است احساسات من بر باورهایم تاثیر بگذارد؟
• ممکن است چیزی را به اشتباه به خاطر بیاورم؟
• آیا حاضرم چیزی را باور کنم؛ چون حقیقت دارد؟
• با کنار گذاشتن احساسات شخصی ام، می توانم چه چیزی را جایگزین آن نموده و بیاموزم؟

وقتی برای پاسخ گویی به این سوالات وقت می گذارید؛ برای گوش دادن و یادگیری تمرکز کردید و می توانید مسایل را منطقی تر ببینید. این نگرش در بسیاری از موارد به شما یاری می نماید تا راحت تر نظر خود را تغییر دهید.

حتی اگر نظر خود را تغییر ندهید؛ با پیروی از گام نخست، احترام فردی که دارید با او صحبت می کنید یا در حال نزاع و مشاجره هستید را جلب خواهید کرد. چون او می بیند که واقعا دارید به صحبت هایش گوش می کنید و حرف هایش را نادیده نمی گیرید.

اما گام نخست این واقعیت را تغییر نمی دهد که همه ما از اشتباه کردم متنفر هستیم. بنابراین، وقتی متوجه شدیم موضوعی، آن طور که فکر کردیم؛ نیست و درباره اش نمی دانیم؛ چگونه می توانیم خود را مدیریت کنیم؟

این ما را به گام دوم می رساند که احتیاج به تمرین و خواندن مکرر یک جمله دارد. ما می توانیم این جمله را برای تاکید بیشتر، سه بار با هم بخوانیم:

گاهی اوقات من اشتباه می کنم. گاهی اوقات من اشتباه می کنم. گاهی اوقات من اشتباه می کنم.

هرچه بیشتر به گفتن این جمله عادت کنید؛ بیشتر متوجه خواهید شد که تغییر نظر و عقیده به استناد شواهد و دلایل نو، چیز بدی نیست و در واقع نشانه ای از رشد و هوش بیشتر است.

پس، دفعه بعدی که با یک دیدگاه و نظر مخالف خودتان روبرو شدید؛ قانون بازاندیشی را به خاطر بیاورید و در برابر اصرار برای رد فوری و سریع این دیدگاه مقاومت کنید؛ با دقت گوش کنید و مانند یک دانشمند فکر کنید.

تشخیص اینکه گاهی اوقات اشتباه می کنید؛ به شما یاری می نماید که بیشتر اوقات رو به نظر و دیدگاه درست حرکت کنید.